Στο πλαίσιο του ευαίσθητου τομέα της ισότιμης πρόσβασης όλων στις υπηρεσίες υγείας, η τραγική σήμερα υποβάθμιση του κοινωνικού κράτους –λόγω της δημοσιονομικής κρίσης των χωρών– εγείρει μια ιδιαίτερα επίμαχη προβληματική: πώς μπορούν τα συστήματα υγείας στις επί μέρους χώρες να επιτύχουν την καθολική κάλυψη παροχής υπηρεσιών υγείας, εξασφαλίζοντας έτσι την απρόσκοπτη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και των ατόμων εκείνων που βιώνουν τις οδυνηρές συνέπειες της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, δηλαδή –κατ’ ουσίαν– πώς μπορεί να πραγματωθεί πλήρως υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες το «Δικαίωμα στην υγεία»;

Στόχος των αναλύσεων που συνθέτουν το περιεχόμενο του συγκεκριμένου βιβλίου, το οποίο –στο πλαίσιο των δράσεων του ΙΜΔΑ– αποτελεί τον α΄ τόμο της σειράς «Δικαιώματα του Ανθρώπου και Θεσμικός Εκσυγχρονισμός», είναι να ρίξουν φως στον γεωμετρικό τόπο που ορίζει σήμερα η εμφορούμενη από τις αξίες των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων ιδέα του κοινωνικού κράτους πρόνοιας, κατά την έκφανσή της στον ευαίσθητο τομέα της πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας, επισημαίνοντας ταυτόχρονα –βάσει ενός επιστημολογικού και θεωρητικού πλουραλισμού– τις νέες κατευθύνσεις προς τις οποίες προσανατολίζεται το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο, με τον παράλληλο εντοπισμό των σημείων διαφοροποίησης αλλά και σύγκλισής του με το αμερικανικό πρότυπο κοινωνικής προστασίας.

Ταυτόχρονα, όσον αφορά τη χώρα μας, οι παραπάνω αναλύσεις επιχειρούν να συμβάλουν στην θεραπεία της σύγχρονης παθογένειας του κοινωνικού κράτους, μέσω –ιδίως– της διεπιστημονικής προσέγγισης και της παράθεσης υποδειγματικών πρακτικών καινοτόμων εθνικών δράσεων κοινωνικής αλληλεγγύης άλλων χωρών στο ειδικό πλαίσιο αντιμετώπισης των πάσης φύσεως ανισοτήτων κατά την πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας.